هر چه بر قله ی تنهایی صعود می کنم
شهر با مردمانی که خورده،کوچک و کوچک تر می شود
امیر خالقی
skip to main |
skip to sidebar
بايگانی وبلاگ
-
▼
2009
(28)
-
▼
مهٔ
(9)
- مرا از چه منع می کنید؟ از ازادی نداشته ام؟ این که ...
- چند وقته که مردمسخته که زنده باشی ولی مرده باشینفس...
- دردیوانگیهیچ و همهحقیقی می شوند
- لحظه ای میاناین و انمعلق می شومرها می شوم
- و عشق فریب طبیعت بودبرای زایشی نواز اون وبلاگ برد...
- ان سوی لحظه هاکه نگاهت می کنمسر ریز می شوملب ریز م...
- هر چه بر قله ی تنهایی صعود می کنمشهر با مردمانی که...
- چه كسي كفن را مچاله مي كندآنچه مي گويند راست نيستن...
- بیعنوان
-
▼
مهٔ
(9)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر